SKLEROTERAPIA GUZKÓW KRWAWNICZYCH

- żylaków odbytu, hemoroidów

Informacja ogólna o zabiegu:

Hemoroidy, inaczej guzki krwawnicze, to niewielkie, prawidłowe struktury anatomiczne o budowie jamistej, średnicy około 1 cm, zawierające liczne połączenia tętniczo-żylne. Znajdują się one w błonie podśluzowej kanału odbytu, tuż nad linią brodawek odbytu, tworzących tak zwana linię grzebieniastą. Pokryte są błoną śluzową i odróżniają się od otoczenia typowym, wyraziście czerwonym zabarwieniem. Zwykle spotyka się 3 guzki krwawnicze, czasami występują 1 lub 2 dodatkowe.

Najczęstsze objawy choroby hemoroidów to:

Krwawienia – występują podczas oddawania stolca, mogą mieć różne nasilenie i pojawiać się z różną częstością. Zazwyczaj są to bezbolesne krwawienia jasnoczerwoną krwią.

Wypadanie na zewnątrz odbytu – wyróżnia się 4 stopnie wypadania, przy czym 1 stopień oznacza brak wypadania, a 4 stopień oznacza trwałe wypadnięcie, połączone z brudzeniem bielizny śluzową wydzieliną.

Uczucie dyskomfortu w odbycie, uczucie niepełnego wypróżnienia i świąd odbytu, który towarzyszy stanom zapalnym skóry okolicy odbytu przy wypadaniu hemoroidów.


Opis przebiegu proponowanej procedury / zabiegu:

Leczenie guzków krwawniczych należy do metod instrumentalnych leczenia hemoroidów i polega na wstrzyknięciu 3% aethoxysclerolu (polidokanolu), podśluzówkowo, w postaci piany, u podstawy każdego guzka. Podczas zabiegu wstrzykuje się około 4 ml piany środka sklerotyzującego. Do leczenia hemoroidów tym sposobem nadają się guzki krwawnicze I i II stopnia. Skuteczność leczenia ocenia się na ok 90%. Zabieg wykonuje się w pozycji kolankowo-łokciowej. Czas trwania zabiegu wynosi około 30 min. Okolice zabiegową znieczula się Lignocaina w żelu. Może być jednak odczuwany dyskomfort w czasie wstrzykiwania oraz uczucie rozpierania. Jeżeli podczas wstrzykiwania odczuwalny jest wyraźny ból, należy natychmiast zgłosić to wykonywującemu zabieg lekarzowi, gdyż może to być objaw związany z podaniem leku w nieodpowiednią warstwę ściany jelita.

Leczenie przy pomocy skleroterapii może być wykonane w trakcie jednej sesji. Zależy to od rozległości i wielkości zmian oraz od skuteczności leczenia. O zakresie wykonywanego zabiegu, jak również prawdopodobnej liczbie sesji skleroterapii poinformuje Panią/Pana lekarz. W przypadku rozległych zmian musimy pamiętać o ograniczeniach dotyczących objętości leku, który można podać w trakcie jednej sesji.

Dalsza opieka pozabiegowa sprawowana jest ambulatoryjnie. Częstotliwość wizyt ustala lekarz opiekujący się Panią/Panem w poradni. Konieczna jest ścisła współpraca z lekarzem po zabiegu.

Powyższy opis dotyczy niepowikłanego i standardowego przebiegu zabiegu oraz okresu pozabiegowego powinniście Państwo być świadomi, że zabieg jest zawsze związanay z ryzykiem powikłań, zarówno tych wymienionych w dalszej części tej zgody, jak i innych, rzadziej występujących, trudnych do przewidzenia.


Opis innych dostępnych metod leczenia:

Hemoroidy leczy się w zależności od stopnia zaawansowania choroby i nasilenia dolegliwości zachowawczo, metodami instrumentalnymi lub operacyjnie.

1. Leczenie zachowawcze – do leczenia kwalifikuje się zazwyczaj hemoroidy w 1 i 2 stopniu. Polega ono na regulacji rytmu wypróżnień, zaleceniach dietetycznych (unikanie picia kawy, mocnej herbaty, alkoholu, używania mocnych przypraw, wystrzeganie się potraw zapierających – czekolada, orzechy, a wprowadzenie potraw bogato błonnikowych – warzywa, owoce, otręby). Ponadto stosuje się leki, podawane miejscowo w postaci czopków czy maści oraz działające ogólnie – w postaci tabletek.

2. Metody instrumentalne –stosowane w hemoroidach 1, 2 i czasem 3 stopnia

- Skleroterapia – wstrzykiwanie do hemoroidów środków, które powodują ich zarastanie.

- Zakładanie podwiązek gumowych (metoda Barrona) – zabieg polega na założeniu gumowego pierścienia na podstawę hemoroidu, co powoduje jego niedokrwienie i odpadnięcie.

- Koagulacja podczerwienią (fotokoagulacja) – polega na naświetlaniu promieniowaniem podczerwonym podstawy hemoroidu, co powoduje ograniczony odczyn zapalny i zarośnięcie.

- Krioterapia – polega na zastosowaniu niskiej temperatury przy użyciu specjalnego aplikatora, co wywołuje martwicę hemoroidu.

- Elektrokoagulacja prądem - zasada leczenia polega na bezbolesnym działaniu jednobiegunowego przerywanego prądu elektrycznego, pochodzącego z niskonapięciowego źródła, na naczynia doprowadzające krew do guzków hemoroidalnych.

3. Metody operacyjne – stosowane w 3 i 4 stopniu zaawansowania choroby

- Operacje tradycyjne (Milligana-Morgana, Fergusona, Parksa) - polegająna wycięciu chirurgicznym hemoroidów, różnią się szczegółami technicznymi. Rany po wycięciu hemoroidów, w zależności od metody zaszywa się całkowicie, częściowo, albo w ogóle nie zaszywa.

- Metoda DGHAL (Doppler Guided Hemorrhoidal Artery Ligation) – metoda, która polega na odnalezieniu tętnic doprowadzających krew do hemoroidów i ich podwiązaniu.


Dające się przewidzieć następstwa zabiegu i możliwe powikłania:

Pomimo dużego doświadczenia i staranności ze strony zespołu zabiegowegow czasie zabiegu i po nim może dojść do powikłań, które przeważnie są natychmiast rozpoznawane i leczone. Wymienione powikłania mogą pojawić się w przebiegu poozabiegowym u każdego pacjenta, jednak ich ogólna częstość nie jest wysoka. Ich liczba zwiększa się u chorych na cukrzycę, pacjentów powtórnie operowanych i osób otyłych. typowe dla okresu pozabiegowego objawy miejscowe.

Zaraz po zabiegu oraz w ciągu kilku po nim następujących dni pacjent/ka/ może odczuwać dyskomfort, czasami parcie na stolec, uczucie ucisku.


Pozostałe następstwa i powikłania zabiegu:

Ból – najczęściej o umiarkowanym nasileniu i ustępujący po zwykłych środkach przeciwbólowych, może utrzymywać się kilka dni.

Krwawienia z odbytu – występują do 10 dni po zabiegu, spowodowane są martwicą powierzchownej części błony śluzowej. Czasem mogą wystąpić obfite krwawienia wymagające leczenia chirurgicznego.

Zakrzepica przyodbytowego splotu żylnego – niegroźne powikłanie, które może być leczone zachowawczo albo poprzez nacięcie skóry i usunięcie zakrzepu.

Zakażenie tkanek odbytu i miednicy mniejszej – wymaga stosowania antybiotyków, niekiedy leczenia chirurgicznego.

Zakażenie układu moczowego – wymaga antybiotykoterapii

Zatrzymanie moczu – może wystąpić po zabiegu, związane jest z odruchowymi zaburzeniami w czynności pęcherza moczowego. Stosuje się nasiadówki i leki pobudzające skurcze pęcherza moczowego, niekiedy konieczne jest cewnikowanie pęcherza moczowego

Tworzenie się kamieni kałowych – zapobiega temu odpowiednia dieta, picie dużej ilości płynów i środki przeczyszczające


Powikłania odległe związane z proponowanym leczeniem zabiegowym:

Bardzo rzadko może wystąpić jako powikłanie zapalenie gruczołu krokowego, krwiomocz oraz hematospermia (pojawienie się krwi w nasieniu) i miejscowe ropnie. Powikłania takie wymagają kontroli lekarskiej

Nietrzymanie stolca – występuje według różnych ocen od 2 do 10% przypadków, wymaga specjalistycznego leczenia.

Zwężenie kanału odbytu – wymaga zabiegów poszerzania odbytu. Szczelina odbytu lub przetoka okołoodbytnicza – powstaje w wyniku zaburzeń gojenia, często wymaga operacji.

Zakrzepica w żyłach głębokich kończyn dolnych i miednicy – może wystąpić pomimo profilaktyki przeciwzakrzepowej stosowanej rutynowo w każdej tego typu zabiegu. Zakrzepica żył głębokich wymaga leczenia, niesie ze sobą ryzyko zatorowości płucnej, ostrej lub przewlekłej niewydolności oddechowej i krążeniowej, a także nagłego zgonu.

wznowa żylaków lub po zabiegu – najczęściej ma związek z dalszym rozwojem choroby, która ma charakter postępujący i nasila się wraz z wiekiem pacjenta.

brak efektu, czyli zachowanie niezmienionej średnicy i przepływu - może wymagać powtórzenia zabiegu.


Opis możliwych następstw w przypadku rezygnacji z proponowanego leczenia:

Rezygnacja z zabiegu może przyczynić się do dalszego postępu choroby. Obecność coraz większych żylaków sprzyja również powstawaniu często niebezpiecznej dla życia i zdrowia pacjenta zakrzepicy żylnej.


Czynniki zwiększające ryzyko powikłań ze strony pacjenta:

Na ryzyko zabiegu mają wpływ stan ogólny chorego oraz choroby współistniejące oraz choroby przebyte. Na ryzyko infekcji, szczególnie narażenie są chorzy tuż po przebytych infekcjach, nosiciele bakterii (nos, gardło, zęby próchnicze, infekcje dróg moczowych, ginekologiczne, skóry i paznokci).

Bliznowce pooperacyjne mogą tworzy się u chorych ze skłonnościami do tego - blizny po wcześniejszych zabiegach. U chorych na cukrzycę istnieje większe ryzyko infekcji i gojenia rany. U chorych z osłabioną odpornością lub zażywających leki immunosupresyjne istnieje większe ryzyko infekcji.


Przygotowanie do zabiegu:

Przed zabiegiem należy wykonać badania krwi: morfologia oraz układ krzepnięcia (APTT, PT)

Około 7 dni przed zabiegiem należy odstawić leki zwiększające ryzyko krwawienia: warfin i pochodne, preparaty kwasu acetylosalicylowego (Aspiryna, Polopiryna, Acard)

Ograniczyć spożywanie alkoholu i kawy na około 24h przed zabiegiem Zrezygnować z opalania oraz wizyt w solarium na około 2-3tyg. przed zabiegiem

Pacjenci z cienką, pergaminową skórą i dużą tendencją do siniaczenia około 7 dni przed zabiegiem mogą przyjmować Rutinoscorbin, Cyclonamine w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia znacznego zasinienia powiek po zabiegu

Do przygotowania jelita do zabiegu należy użyć środka Enema lub Rectanal.

Obydwa środki dostępne są w aptekach i sprzedawane bez recepty. Przygotowanie polega na oczyszczeniu jelita przy pomocy tych środków, jeden raz wieczorem w dniu poprzedzającym zabieg oraz jeden raz w dniu zabiegu, 1-2 godziny przed zabiegiem. Poza tym lekarz może zlecić inne leki, które należy przyjąć zgodnie z uzyskanymi wskazówkami.


Najważniejsze informacje po zabiegu:

O sposobie postępowania poinformuje Panią/Pana lekarz, zwracając uwagę na informacje dotyczące:

- poruszania się (chodzenia) oraz rehabilitacji,
- ewentualnego leczenia przeciwbólowego,
- okresu stosowania terapii uciskowej,
- sposobu pielęgnacji skóry operowanej okolicy,
- stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej (o ile jest to potrzebne, otrzyma Pani/Pan receptę na heparynę drobnocząsteczkową),
- terminu wizyty kontrolnej.

Zabieg wykonywany jest w warunkach ambulatoryjnych. Pacjent/ka zazwyczaj wraca do normalnych, codziennych czynności. W niektórych przypadkach, np. z uwagi na szczególne warunki pracy lub inne okoliczności, orzeka się o niezdolności do pracy. Nie przewiduje się specjalnych wskazówek dietetycznych, należy jednak dbać o prawidłowe codzienne wypróżniania, unikając zaparć.

Należy unikać ekspozycji skóry na wysokie temperatury (np. gorące kąpiele).

Wieczorem w dniu zabiegu oraz dnia następnego należy powstrzymać się od nadmiernego wysiłku fizycznego, zalecana jest pozycja półleżąca na wznak z lekko uniesioną głową. Nadmierna aktywność, schylanie się, dźwignie w pierwszym tyg. po zabiegu sprzyjają nasileniu obrzęku operacyjnego oraz wydłużają czas gojenia.

- Obrzęk, podbiegnięcia krwawe, zasinienie są naturalną reakcją. Pojawić się mogą w pierwszych dniach po zabiegu i ustępują samoistnie zwykłe w ciągu 10-14dni. W przypadku znacznego nasilenia zmian po zabiegu można zastosować preparaty uszczelniające ogólnie (Rutinoscorbin, Troxerutin) lub miejscowe (maść z heparyną, preparaty z Arnicą)

- Ból mogący pojawić się po zabiegu jest zwykle nieznaczny, pacjenci podają raczej wrażenie „ściągania” i na ogół nie wymaga stosowania leków przeciwbólowych.

- W okresie około 3-4 tyg. po zabiegu nie korzystamy z basenów, saun, kąpieli w naturalnych zbiornikach wodnych, nie przebywamy w pomieszczeniach o zwiększonym zapyleniu


Możliwe postępowanie towarzyszące zabiegowi oraz okoliczności je uzasadniające:

W trakcie zabiegu może dojść do sytuacji wymagającej zastosowania dodatkowej procedury postępowania nie uzgodnionej przed zabiegiem z pacjentem.

- Wystąpienie komplikacji w trakcie zabiegu lub w okresie pozabiegowym może spowodować konieczność wykonania dodatkowych zabiegów, nie omawianych wcześniej z pacjentem.

- Dodatkowe leczenie w przypadku wystąpienia powikłań tzn. wykonanie dodatkowej procedury lub zastosowanie innego leczenia.

- Nawet kiedy ryzyko wystąpienia powikłań nie jest duże i dochodzi do nich rzadko, należy liczyć się z możliwością ich wystąpienia i zabiegami mającymi na celu poprawę ich wyniku.

DR. DAMIAN
Centrum Medyczne

ul. Kartuska 354
80-125 GDAŃSK

Recepcja

Poniedziałek-Piątek: 08:00-18:00
Sobota: 10:00-14:00
Niedziela: Zamknięte

PARTNER